معادن تأمین کننده مواد اولیه مورد نیاز بسیاری از صنایع میباشند و در خود کفایی صنعتی، ایجاد اشتغال مولد و افزایش تولید ناخالص ملی و درآمد سرانه یک کشور نقش تعیین کنندهای دارد. اساسی ترین محور در بخش معدن، سرمایه گذاری و تأمین زیرساختهای مورد نیاز تولید است که از ضرورتهای افزایش تولید ملی نیز به شمار میرود.
کشور ایران به لحاظ داشتن پوسته ای ناهمگن و تأثیر حوادث مختلف زمین شناسی در شکل گیری آن، از نظر مواد معدنی سرشار است و در حال حاضر جزو 10 کشور قدرتمند دنیا در بخش مواد معدنی است و با دارا بودن ذخایر معدنی بالغ بر 57 میلیارد تن، شامل بیش از 68 نوع ماده معدنی، حدود 3 درصد منابع معدنی جهان را به خود اختصاص داده است و به نسبت جمعیت دارای سهم افزونتری از منابع خدادادی است. از این رو بسیاری ایران را کشوری معدنی میدانند تا کشوری نفت خیز. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در خصوص کشف منابع نفت و گاز و توسعه صنایع پتروشیمی و صنعت پالایش، ایران به دستاوردهای بسیار خوبی در عرصه جهانی دست یافته است. با این حال میزان توفیقات در خصوص کشف مواد معدنی با توجه به پتانسیل بالای کشور، رضایت بخش نبوده است. در حال حاضر بالغ بر 8800 معدن فعال و غیرفعال در کشور وجود دارد که با توجه به پیشبینی ذخایری بالغ بر 57 میلیارد تن، سالانه بطور متوسط 150 میلیون تن از این ذخایر استخراج میگردد.
بر اساس استانداردهای جهانی سالانه باید یک درصد از ذخایر معدنی استخراج شود در حالیکه این رقم در کشور ما در حدود 0.4 درصد میباشد. برداشت یک درصد ذخایر معدنی کشور معادل سالیانه 570 میلیون تن که در طول برنامه ششم توسعه پیشبینی شده است، احتیاج به یک تحول اساسی در جایگاه معدن و صنایع معدنی کشور دارد. زنجیره سرمایه گذاری صنعتی و صنعت گستری بر پایه منابع متعدد و متنوع معدنی که کشور ما در اختیار دارد، امکانات وسیع تر و کارآمدتری را برای جذب سرمایه، فناوری و توسعه ظرفیتهای کارآفرینی و اشتغالزایی پایدار نیازمند است. علاوه بر این بخش معدن امکانات جدید، متنوع و بسیار پویایی برای شکل گیری و تحقق مزیتهای نسبی و تبدیل آن به مزیتهای رقابتی در تجارت بینالملل دارد. ظرفیتهای مغفول مانده در بخش معدن ایران کم نیست. اکتشاف بویژه اکتشاف عمقی پروژهای ناتمام در کشور است که جای کار بسیار دارد. اکتشاف و استحصال هر ذخیره جدید محرک ایجاد و توسعه زنجیره ارزش و توسعه ظرفیتهای کارآفرینی است. بخش معدن به عنوان تأمین کننده مواد اولیه بسیاری از صنایع، یکی از خاستگاههای اصلی اجرای اقتصاد مقاومتی و تضمین کننده بقا و تداوم پایدار آن است. در اقتصادهایی همچون اقتصاد ایران که از نظر ساختاری، بخش کشاورزی با بهرهوری کم و فعالیتهای خدماتی صرفاً واسطه گر بیشترین سهم را دارد، نقش سرمایهگذاری صنعتی و صنعت گستری بر پایه منابع عظیم معدنی، همراه با استفاده بهینه از مزیتهای نفت و گاز، یک موهبت توسعهای به معنای دقیق کلمه است.